Vanmorgen hebben we even wat levensmiddelen in Agde gehaald. We waren vroeg en toch was het weer druk bij Lidl.
Het is vandaag geen echt strandweer. Wel lekker wat temperatuur en wind betreft.
Na de lunch besloot ik even een stukje te gaan fietsen voordat het vanmiddag gaat regenen, ja dat is de voorspelling. We hebben tot nu toe alleen een buitje in de nacht gehad en daar hadden wij verder geen last van. Het is nog maar afwachten of we van de voorspelde 0,7mm regen wat gaan merken.
Ik had op de kaart een zijweggetje gezien wat het Les Onglous en Maldormir in loopt. Het is een ondiep zeegebied met wat bewoonde eilanden.
Meteen dat ik het gebied in fietste zag ik, tot mijn verrassing, een groep Flaming’s staan.
Helaas had ik alleen mijn telefoon bij mij en niet een echt fototoestel. Volgende keer neem ik de Sony weer mee.
Ik fietste langs huizen en caravans. Van woonwagens tot een huis in de vorm van een kasteeltje.
Nog weer verderop kwam ik weer een doorgang met ondiep water tegen.
Hier stond een meneer in een auto met een telelens van een meter lang op zijn portier rustend. Ook hier waren Flamingo’s en en volgens mij een zwarte Ibis.
Ik reed dezelfde weg weer terug en kwam op bekend terrein, het Canal du Midi. Daar heb ik vaker langs gefietst. Het loopt van Bordeaux aan de Atlantische Oceaan tot aan Marseillan aan de Middellandse Zee.
Ik zag dat hier zelfs een kade langs het kanaal was.
Het oude jaagpad is als fietsbaar paadje in gebruik. Ik was blij dat het nog niet geregend had, want dan wordt het een glibberige kleimassa.
Langs de spoorlijn stonden nog een vier Flamingo’s. Die trokken zich van een lange goederentrein niets aan en bleven gewoon door gaan met voedsel zoeken.
Mijn pad kwam uit bij de Écluse de Bagnas. Daar stond het licht op rood voor het scheepsverkeer uit de Middellandse Zee, maar ik zag juist aan de andere zijde een schip wegvaren.
Hier ging ik weer van het kanaal af en richting Agde en de camping. Nog even een steile klim het spoor over en dan linksaf naar Marseillan-Plage.
Onderweg zag ik een grote Agave, waar een hele dikke bloemstengel uit omhoog kwam. Het bleek later dat daar de bereden afdeling van de Police Municipal zit. Wel iets wat je in dit gebied heel goed kunt gebruiken.
Tijdens onze eerste buitenlandse vakantie samen, in 1973 in Argeles-sur-Mer vertelde een gids toen dat sommige Agves maar eens in de 45 jaar bloeien. Het was iets wat me te binnen schoot toen ik deze agave zag. Voorlopig blijven we nog wel een paar weken hier en ik ga deze in de gaten houden.
Inmiddels hebben we 20x een regendruppel op het dakje van de luifel gehoord. Ik vermoed dat dit de regenbui is geweest.
Space van Dick en Els WOOLS 