Het was vandaag een prachtige dag met wel wat wind. Ik vond dat het weer tijd werd voor een echte fietstocht. Met de komende mei dagen moest ik denken aan de mei dagen van 1940. Een van de objecten in onze “buurt” die in die dagen door een directe aanval van de Nazi’s getroffen werd was het Militair Vliegveld Bergen. Ook aan het begin van dit jaar was ik daar al geweest, maar nadere bestudering van Google Earth maakte dat ik er nogmaals naar toe wilde.
Verder was er nog het plan om de V1 lanceerlocatie Bergen te zien. Ik heb een paar weken geleden samen met Els naar deze locatie gezocht en toen niet kunnen vinden.
Op OziExplorer had ik een mooie fietstocht uitgezet. Om ongeveer 12:00 uur vertrok ik van huis en via de Middel in Westzaan reed ik langs de Nauernaschevaart naar het Alkmaardermeer.
Op het Alkmaardermeer was nog niet veel aan zeilboten te zien, terwijl het daar super weer voor was. Ik reed door Zuid Schermer naar Alkmaar en vanuit de Alkmaarse binnenstad, waar een soort van muziekevenement bezig was in de richting van Bergen. Mijn plan was alleen even te kijken naar de restanten van de banen en opstelplaatsen die de Nazi’s voor hun vliegtuigen hadden aangelegd.
Op internet vond ik een oude foto van Militair Vliegveld Bergen in de meidagen van 1940, na een Duits bombardement.
Zoals je ziet waren er grote hangars en een echte verkeerstoren. Het vliegveld was nog splinternieuw toen het door de Duitsers werd gebombardeerd. De eerste plannen kwamen in het najaar van 1937 en in 1939 was het vliegveld opgeleverd. Als ik het goed begrepen heb waren er 6 van deze grote hangars en drie platforms zoals op de foto. Ik las dat het landingsveld van 800x800m nog te zacht was om de vliegtuigen er over te kunnen laten rijden. Ik was op dit vliegveld geweest in mijn militaire diensttijd en zag vandaag een behoorlijke hoeveelheid Natres militairen op het Natres complex. Ik had zo weer mee willen doen. Ik fietste naar de rolbaan en zag dat deze nog heel goed zichtbaar is in het veld.
Iets verderop was de rolbaan nog gewoon aanwezig, weliswaar niet met het wegdek wat ik verwachtte, maar toch…
Kennelijk is “men” bezig deze weg op te knappen. Ook de verschillende opstelplaatsen voor vliegtuigen waren nog goed zichtbaar.
Daar was zelfs het beton nog aanwezig.
Iets verderop was het Defensie Gemaal. Een gemaal om de waterstand in de Bergermeerpolder op peil te houden. Het gemaal was buiten dienst gesteld en vervallen. Gelukkig is recentelijk het gemaal vernieuwd en gerestaureerd en heeft het weer volledig de taak om de waterstand in de Bergermeerpolder onder controle te houden. Alleen jammer dat je door het moderne hek het gemaal niet meer goed kunt zien. Het ziet er uit als een gemaal in een kazemat.
Hierna reed ik naar de hoofdingang van het vliegveld en daar had ik al van gezien dat er een eco woon- en werkgemeenschap wordt gevestigd. Ik heb me netjes aan de huidige eigenaren voorgesteld en verteld dat ik wat foto’s wilde maken omdat dit vliegveld te maken heeft met mijn militaire diensttijd. Men vond het prima dat ik dat deed als ik ook mijn foto’s aan hen zou emailen.
Ik mocht heerlijk rondfietsen op het 15 hectare grote terrein vol met voertuigloodsen, brandstofdepots en andere later aangebrachte gebouwtjes.
De laatste keer dat ik daar was lag er overal materiaal om Bailybruggen te kunnen bouwen. Geniemateriaal dus. Nu was alles leeg. Ik had zelf ook de indruk dat er in de jaren 70 andere deuren in de loodsen zaten, maar dat weet ik niet zeker meer. Ik kon mij het terrein als zeer rommelig herinneren met overal militaire voertuigen en geniemateriaal.
Bestudering van de Stafkaarten van de jaren 80 en zelfs 90 leerde dat de loodsen die er nu staan kennelijk pas in de jaren 90 zijn gebouwd. Ook het wachtgebouwtje met bordes was tot in de jaren 90 op de kaarten terug te vinden.
Nu waren de platforms ruim en leeg. Gezien de structuur van de platforms zijn dit in mijn beleving de originele platforms uit 1939, met zelfs een grote “rail’ op diverse plekken. Het leek mij de rand van de grote hangars die inmiddels verdwenen zijn.
Ik kwam weer bij de poort en wilde juist weg gaan toen er een man op een bromfiets bij het hek kwam. Het bleek een heel aardige vent die als amateur historisch onderzoek deed naar het vliegveld Bergen. We hebben een lekkere tijd samen staan te kletsen en zijn bevindingen kwamen overeen met mijn verhaal over de hoeveelheid geniemateriaal etc. Ik vertelde dat ik een soort wachtgebouw met een bordesje miste wat in mijn geheugen vlak bij de ingang stond. De man vertelde dat daar een barak was gesloopt. Ik heb hem verteld wat ik mij herinnerde.
We namen afscheid en ik ben een kleine kilometer noordwaarts gegaan om de V1 lanceerplaats Bergen NH te bekijken. Ik had het deze keer snel gevonden met aanwijzingen van een heel aardig stel wandelaars.
Hier de fundering van de V1 lanceerplaats. Dit is het beton waarop de stalen lanceerconstructie werd gemonteerd. In deze fundering is “het afvoerputje” goed zichtbaar. Als ik het goed onthouden heb dan kunnen experts daar aan zien of een fundering gebruikt is of niet. Er wordt door sommigen gedacht dat dit “nep” lanceerplaatsen waren. Daar ziet het niet naar uit. Je zou er zo een V1 installatie op kunnen plaatsen, alleen is dat nooit gebeurd. De bouw is niet verder gekomen dan de fundering. Ik heb zelf ook de indruk dat op deze manier de V1 lanceerinrichtingen “mobiel” waren te maken.
Deze foto vond ik op internet. Het is van een museum maar zo heb je een indruk. De poten daar waren de funderingen in Bergen ook voor aanwezig. Het laagste gedeelte van deze hellingbaan werd boven het putje geplaatst. De poten werden in de betonnen funderingssleuven geplaatst.
Deze opstelling is completer dan de eveneens in Castricum staande opstelling, althans hier zijn de pootfunderingen duidelijk zichtbaar en in Castricum niet.
Via de Eeuwigelaan reed ik weer richting Egmond. Aan het einde van de Eeuwige laan staat een heel lang stuk muur van de Atlantikwall met zelfs nog een bunker er bij. Ik kon er helaas niet zo goed bij komen om leuk te fotograferen.
Onderweg stonden overal de bollenvelden in volle bloei en heel veel mensen probeerden een Otofoto of Selfie te maken met alle bloemen om hen heen.
Iets verderop trof ik naast een woning bij een kleine camping nog een hoeveelheid “Drakentanden”. Dit is een Duitse tankversperring en uit mijn jeugd herinner ik me nog meer van dit soort versperringen. Het lijken zo allemaal losse delen, maar in de grond zijn alle delen met een fundering van dikke betonnen balken met elkaar verbonden.
Door Egmond reed ik via Castricum in de richting van Heemskerk. Ook daar trof ik nog een deel van de muur van de Atlantikwall.
Hier is ook al een stuk van de muur gesloopt en aan de overzijde van de weg stonden vroeger ook Drakentanden en daarvan waren de betonnen balken duidelijk zichtbaar. Deze versperring is geheel verdwenen.
Vanaf dit punt ben ik langs Oudt Haerlem naar Fort Veldhuis gereden en vervolgens over de Communicatieweg naar huis. Zo tegen 17:15 uur was ik weer thuis. Ik was dorstig, maar verder voel ik mij prima. Later zag ik dat ik ruim 4 uur bewegingstijd gehad had en zelfs met de felle tegenwind gaf mijn hart geen krimp en bleven mijn benen sterk.