Om te beginnen was het vandaag een prachtige dag, niet te warm, wel veel zon en een beetje wind. Het was weer een prima georganiseerde dag door Vereniging De Zaanse Molen.
Ik begon de dag bij meelmolen De Bleeke Dood. Daar kon ik mijn fiets stallen en na vertoon van mijn lidmaatschapskaart kon ik in een vlet stappen om naar de overzijde van de Zaan gevaren te worden.
Onderweg een leuk onderdoor kijkje van de Julianabrug op de Zaanse Schans.
Het doel van de overtocht was oliemolen De Ooievaar, die klaar stond om officiëel geopend te worden door de wethouder van de Gemeente Zaanstad. De molen is de afgelopen jaren voorzien van een nieuwe fundering, omdat de molen door de veelvuldige westenwind, aan de oostelijke zijde in de grond gezakt was. Omdat het terrein van Duyvis niet door het publiek betreden mag worden moest er gevaren worden.
Even later de toespraakjes van voorzitter André Drost van de Zaanse Molen en de wethouder van Zaanstad, Sanna Munnikendam. De officiële handeling was het hijsen van de vlag van de Zaanse Molen.
De vlag staat bij het insteekhaventje, wat weer gedeeltelijk door een loterij was gefinancierd en waar vandaag mooi gebruik van werd gemaakt voor het bezoekersvervoer.
Even later kreeg de wethouder een rondleiding over de restauratie en de werking van een oliemolen.
Een deel van de molenschuur wordt ook gebruikt door de Molenmakerij Saendijck. Die hebben hier een mooie werkplaats.
Na afronding van dit bezoek voeren we weer terug naar de andere Zaanoever, waar ik zag dat Gerrit Smit op de stelling van zijn molen, De Bleeke Dood, stond.
Inmiddels waren de zeilen gezet en draaide de molen. Gerrit maalde niet, omdat er veel te weinig wind voor was. Maar hij vertelde dat hij de komende tijd best zal malen. Ik wil dan graag een keer kijken en was welkom.
Het uitzicht vanaf de stelling op de mooie Julianabrug en en de Zaanse Schans was weer fenomenaal.
Hierna stapte ik weer op mijn fiets en reed langs een dikke stroom wandelende toeristen naar station Zaandijk –Zaanse Schans, waar ik het tunneltje onder het spoor door ging, op weg naar papiermolen De Schoolmeester.
Ook De Schoolmeester had te weinig wind en ik besloot ook daar op een rustiger dag rond te kijken.
Nu kon ik bij De Schoolmeester in een vlet stappen en werd ik lekker naar de speelmolen De Jonge Dirk gevaren.
Als tiener ben ik ook veelvuldig in dit molentje geweest, naar dan met Jo Vooren van de Zaanse molen. Nooit geweten dat dit molentje altijd privé bezit is geweest. We kregen een leuke uitleg over de verzameling kleine machines die de molen rijk is. o.a. om papier te maken en om dakpannen te breken om er dakpannen rood, een pigment voor verf, van te maken.
Ook hier werden we door de anders op de Zaanse Schans spelende accordionist Hans met zang en muziek begroet.
De “hut” van deze molen is gezellig en barst van de leuke verhalen. Een lekkere bak koffie en een verhaal over “knipworst” in de pan op het kacheltje.
Even later kon ik weer met een andere vlet naar de pelmolen Het Prinsenhof. Ik trof daar Bart Nieuwenhuijs, de molenaar van deze molen en bouwer van hennepklopper molen De Paauw in Nauerna. We hebben gezellig gepraat en hij wist mij te vertellen dat er een boekje bestaat over de toren van de Koogerkerk, het oorspronkelijk model, de verplaatste toren, de brand en de herbouw en nieuw ontwerp van de toren, waar mijn grootvader Gerbrand Houwertjes weer zijn aandeel in gehad heeft. Ik moet nog op zoek naar dat werkje.
Met de volgende boot voer ik weer terug naar molen De Schoolmeester en kwam hierbij langs de Villa Rote, ook een verplaatst monument en nu prachtig gelegen met uitzicht op het Westzijderveld.
Bij De Schoolmeester toch nog een vluchtige blik naar binnen geworpen en ik zag dat er ook gerepareerd wordt aan een maalwerk.
Bij het verlaten van De Schoolmeester kreeg ik een gratis flesje arachide-olie, ook wel pinda-olie of sla-olie genoemd. Altijd lekker en we gebruiken het ook in de keuken met roerbakken etc.
Weer op de fiets en na een omzwerving in Westzaan via de Nauernaschevaartdijk naar Molen hennepklopper “De Paauw” gefietst.
De Paauw stond er vandaag weer als een plaatje bij. Wat is het toch een mooie molen. Ik werd allerhartelijkst ontvangen met een bakkie koffie terwijl ik even mijn boterhammetje op at op het bankje bij de deur.
Eindelijk kon ik eens persoonlijk binnen kijken, na het volgen van de filmpjes van Otter DVD. Ed was er trouwens zelf ook en dat geeft altijd gezelligheid. Ik ging eerst eens kijken in de schuur waar de oude blokmaalderswoning gezeten had.
Ed gaf leuke uitleg en even later kon ik door het geraamte van de schuur deze foto maken.
Dit behoeft nog wat invulling, maar inmiddels begrijp ik hierdoor ook beter de opbouw van de schuren van andere molens met de daar gevormde gangen.
Op de benedenvloer staat verder geen werktuig, maar op de eerste verdieping wordt de hennep geklopt. De in Groningen geteelde hennep ligt te drogen in het hok.
Dit is wel een ander soort hennep als die ik tegen kwam bij het rooien van wietplantages, deze hennep is veel langer en dikker.
Het her-ontworpen hennep klopwerk met 9 stampers die behoorlijk kunnen beuken op de hennepstelen. Er wordt volop geëxperimenteerd met lengtes, hoeveelheid, wel of niet gewaterde hennep etc. Ik ben er van overtuigd dat uiteindelijk er weer bruikbare hennepvezels uit vandaan kunnen komen.
Alles is nog echt nieuw, helemaal nieuw ontworpen en nieuw gebouwd en het loopt prachtig. De wentelas is echt indrukwekkend.
De luiken stonden open om het stof weg te blazen en ik reed weer naar huis terug langs de Nauernaschevaart.
Dank aan de Vereniging De Zaanse Molen en de Stichting Zaanse Pakhuizen voor deze prachtige en hartverwarmende Zaanse Molendag 2018. Ik heb genoten !!!!
Space van Dick en Els WOOLS 